Besos besos de Buenos Aires

Beste allemaal,

Vannuit mucho calor Buenos Aires een bericht.
Inmiddels ben ik alweer bijna drie weken weg. De tijd gaat enorm snel!
Bij mijn vertrek had ik een overstap in Rio de Janeiro. Daar was ik van plan om naar Cristo boven op de berg te gaan. Helaas was het nacht toen ik daar aan kwam en het treintje de berg op was gesloten. Ik ben dus maar gaan slapen. Het voordeel was dat ik de volgende dag fris en fruitig aankwam in Buenos Aires. Ik werd in het apartement verwelkomt door Mechi waarmee ik hier het apartement deel. Zij heeft 6 zussen en een jongere broer. Het apartment is ook het apartement waar het gezin met al de kinderen heeft gewoond. Het is een enorm apartement en Mechi is super.
Na de lunch had ik al mijn eerste introducties. De eerste was met mijn coordinator van roud2argentina en de tweede was met een stagaire van het vrijwilligerswerk. Met nog wat last van je vliegen en tijdsverschil ben ik overal langs geweest.
De dagen daarna ben ik door de stad gaan lopen. Ze hebben hier prachtige parken en de stad is enorm groen!! Elke straat heeft vele bomen. Het ziet er prachtig uit en geeft wat verkoeling van de zon. Ik heb ook een stadwandeling gedaan. Dat was een stadswandeling met een britse gids die hier woont en gratis rondleidingen geeft, Naast wat interessante bezienswaardigheden heeft hij ook uitgelegd hoe het openbaar vervoer werkt. Ze hebben hier de metro en over de 100 verschillende busmaatschappijen. Heel handig dus.

Verder kan je hier ook heerlijk eten. Ik moest er alleen even aan wenen dat je hier pas om 11 uur gaat eten. Hoewel, na twee dagen was ik al gewend.

Op zaterdag zou ik voor het eerst mijn vrijwilligerswerk doen. Ergens aan de andere kant van de stad hadden we afgesproken. Het was erg warm en ik heb daar een tijdje staan wachten. Echter, waar we naar toe zouden gaan was gesloten. Van te voren was mij verteld om zo min mogelijk mee te nemen dus ik had ook geen telefoon bij me. Uiteindelijk ben ik wat gaan rondlopen om het park te zoeken en te kijken of ik de mensen zo kon vinden. Na aardig wat gelopen hebben kon ik ze niet vinden en ik was ook erg overhit. Uiteindelijk ben ik maar even de supermarkt in gegaan om even in de aircondition af te koelen voor ik mijn toch weer naar huis maakte. Thuis aangekomen heb i ze gebeld. Het park was dicht en ze hadden er niet aangedacht om mij af te bellen. Grrrr
de keren daarna ben ik nog naar de office geweest om er achter te komen dat het niet doorging. Het was namelijk te warm!! Oke het is ook echt mucho warm hier. We hebben een hitte golf met temaparaturen over de 40 graden. Het is zelfs 46 graden geweest.
Maar vorige week was het eindelijk zover. Samen met nog wat andere meisjes gingen we dan toch naar de kindertjes.
Voor de googlers onder jullie: Elephanta Blanca
Dat was de lokatie. Dit is een ziekenhuis wat nooit is afgemaakt. Er zitten nog geen muren in en zeker geen ramen if deuren. Het is een groot doorkijk gebouw. Daa om heen zijn verschillende hutjes gebouwd waar de mensen in wonen. De kinderen hebben niet veel en we hebben hele normale spelletjes met ze gedaan. Kleuren, schilderen en touwtje springen. Voor ons allemaal heel normaal maar voor hen niet. Wat wel al heel duidelijk is dat al op jonge leeftijd de kracht van de sterkste geld daar. De kinderen zijn stiekem en gemeen tegen elkaar. Het is echt opletten dat ook de inder gebekte kinderen aan de beurt komen.

Van de week hebben we een shoe drop gedaan. Er is een schoenenwinkel hier die voor elk paar schoenen dat gekocht wordt ook een gedeelte donneerd waardoor de stichting (voor de googlers lifeargentina.com) de schoenen aan gezinnen in de armere buurten kan geven. HIervoor zijn we naar een andere wijk geweest. De schoenen hebben we daar uit gedeeld. Wat mij wel opviel was dat een aantal gezinnen het heel normaal vonden dat ze de schoenen gratis kregen en nog klaagde over de kleur. Andere waren gelukkig wel heel blij ermee.

De rest van tijd vermaak ik mij prima. Ik wordt door vrienden van mijn huisgenootje Mechi uitgenodigd bij de mensen thuis bij hun zwembad. Heerlijke verkoeling deze dagen.

Dan hadden we ook nog kerst natuurlijk. Mechi nam mij mee naar haar familie in Chivilcoy. Daar maakte ik kennis met haar zes zussen, de partners, nog twee schoonhouders, de moeder, de 14 neefjes en nichtjes en nog wat honden. Ze hadden een huis met een zwembad en de avond van de 24ste hadden we een bbq met een echt varken erop. De bbq is niet zo´n raar ding als wij hebben maar een stenen inham met schoorsteen erop. Ze gebruiken geen kolen maar speciaal hout. Zoals dit er allemaal uitzag moest ik het wel proeven. Ik heb een hapje genomen van de drie verschillende soorten vlees en vond het heerlijk. Meer kon ik niet eten want na zolang geen vlees te eten wordt ik natuurlijk ziek.
Dit betekent niet dat ik ineens een vlees eter ben geworden, maar ik denk dat ik hier in Argentinie misschien nog wel een keer een hapje neem ;)

Een apart ding hier is het geld. Ik kan hier pinnen. Ik kan 1000 pesos pinnen tegen een rate van 8.5. daar komt dan nog wat belasting bij en dat maakt een totaal van 124 euro dat wordt afgeschreven. En dit is dus wat niemand doet. Wanneer je cash euros bij je hebt dan wissel je deze hier in speciale wissel tentjes. Daar kan je euros wisselen voor een rate van 12.3. Voor 100 Euro kreeg ik dan 1230 pesos. Zie je het verschil!!!!!

Dat is even een update voor nu. Binnenkort meer.