afscheid in alle opzichten
Door: Marleen
Blijf op de hoogte en volg Marleen
03 Februari 2005 | Maleisië, Kuala Lumpur
Hallo allemaal,
Ik ben weer op de plek waar ik een aantal maanden voor het eerst alleen benbegonnen met reizen. Ja juist de plek waar ik in de goot was gevallen. Deze keer kijk ik uit.
eerst maar eens een update van de afgelopen gebeurtenissen.
De piercingdevotions als eerst. Dit was een hindu feest dat bij de batu caves (beroemde grotten) bij KL geviert werd. Het geusthouse had er een tour naar toe geregeld dus met meerdere ben ik daar heen gegaan. Kim ging niet mee want die dacht dat ze dat niet aan kon zien. Dat was erg slim van haar. Ik was niet slim. We kwamen daar aan en het was vol met mensen, donker en allemaal standjes. Er werd gratis eten weggegeven (indian natuurlijk dus ik hoefde niet) mannen scheerde hun hoofd kaal en daarna verfde ze hun hoofd lichtgevend geel. En natuurlijk bomvol met indiers omdat het hun feest is (wat trouwens in india verboden is)de muziek en de herrie en alle mensen was bijzomder om te zien. maar het ging om de piercings natuurlijk. Oke daar komt het: de mensen die zich piercen zijn dagen aan het bidden voor een god (ben de naam voor de zoveelste keer vergeten) hindu's hebben vele goden maar deze waarvoor ze bidden is de zoon van shiva. Afbeeldingen van deze moeder zal iedereen wel een keer gezien hebben. Een vrouw met 8 armen en vaak ook met slangen afgebeeld. Zij is een beetje de stoute god van allemaal. Elke god staat weer ergens anders voor eniedereen heeft wel weer een ander die ze aanbidden en die belangrijk in hun leven is, maar zodra er iets misgaat of als mensen iets slechts doen dan is het altijd shiva die daar voor gezorgt heeft. haar zoon daarentegen is niet slecht. Als mensen rond het festival vele dagen bidden dan raken zij uiteindelijk in een trance. deze trance zorgt ervoor dat dze mensen zich pijn en bloedeloos kunnen piercen waarna ze de 700 nog wat treden van de batu caves moeten beklimmen.Daarna zorgt de god ervoor dat ze verschoond worden van hun zonden an slechte daden die ironisch genoeg door zijn moeder shiva veroorzaakt zijn.
Dit was de les voor de gedachte van dit merkwaardigge festival, nu de praktijk.
De meeste vrouwen droegen op hun hooft een kruik met melk om aan de god te offeren enkele van de vrouwen hadden een stok/pin door hun wangen geprikt. van de ene kant naar de andere kant. Dan de mannen (ik neem aan dat die dan zwaarder gezondigt hebben) die hadden naast de piercing in hun wangen ook allemaal haken in hun rug (ongeveer 10 of 15) allemaal verzwaard met een sinaasappel of appel en een touw aan elke haak. Daarachter liep dan iemand die daar bij elke stap keihard aantrok. In de warmte van de mensen en dit aanzicht begin ik het al wat minder leuk te vinden en me langzaam licht in mijn hoofd te voelen. Het erste was dat enkelen af entoe uit hun trance ontsnapte. Het geluid van huilende/schreeuwende devotiers was de laaste druppel. Na twee uur heb ik iedereen achter me gelaten en heb de bus weer veilig terug genomen. Brrr krijg er nog de rilling van, maar heb nog fot's kunnen maken.
Een aantal dagen later ben ik met kim naar cherating gegaan. Dat is een plaatsje aan de oostkust van maleisie. Het zeewater in lankawi hadden we als erg vies ervaren omdat daar door de tsunami veel was losgekomen. Cherating had weer prachtig water en dat bleek een heel leuk klein surfplaatsje te zijn. Waande me dus weer even terug in scheveningen. Was zelfs van plan om surfleste nemen, maar net als in scheveningen waren hier ook dagen dat er geen golven waren en dat was juist toen ik er was. We hebben het wel heerlijk naar ons zin gehad met een hutje met uitzicht op het water. mmmmmmmmm.
Daarna was het weer terug naar KL (oftewel mijn thuis in azie) en daar begon het afscheid. Woensdag (gister) is Kim vertrokken. Na 5,5 week ben ik weer alleen. Hoewel ze vreselijk anders was als ik ben en ik thuis waarschijnlijk nooit met zo iemand in contact zou komen, was ze mijn maatje mijn beste vriend en eigenlijk alles wat ik hier had. Dat was dus wel even jammer. En dan vanochtend. De tijd is eindelijk gekomen mijn laaste keer in Kuala Lumpur. Ik heb het verlaten en ik weet niet wanneer ik er ooit weer terugkom. Maar ik kom terug!!!!! dat is zeker. Langzaam begint ook mijn tijd hier in maleisie te eindigen. volgende week vlieg ik naar bali. Ik ben lang in dit land geweest en heb het vreselijk naar mijn zin gehad ( kan ook niet anders zo leuk is het hier) en ng voelt het tekort.
Nu ben ik dus weer waar ik ooit begonnen ben en dat is omdat ik heb gehoord dat di DE plek is om chinees nieuwjaar te vieren. De vorige keer ben ik hier maar heel even geweest dus moet naast nieuwjaar nog een heleboel dingen hier doen en bekijken. Het word dus weer een verrassend weekje.
Ik wil dus graag eindigen met julli allemaal veel voorspoed in het jaar van de haan te wensen. Officieel hoe het moet. En ik ga mijn nagels rood verfen want alles is voor het nieuwe jaar rood. Voor geluk en voorspoed (heb ik jullie eerder al geschreven)
tot mails,
marleen
Ik ben weer op de plek waar ik een aantal maanden voor het eerst alleen benbegonnen met reizen. Ja juist de plek waar ik in de goot was gevallen. Deze keer kijk ik uit.
eerst maar eens een update van de afgelopen gebeurtenissen.
De piercingdevotions als eerst. Dit was een hindu feest dat bij de batu caves (beroemde grotten) bij KL geviert werd. Het geusthouse had er een tour naar toe geregeld dus met meerdere ben ik daar heen gegaan. Kim ging niet mee want die dacht dat ze dat niet aan kon zien. Dat was erg slim van haar. Ik was niet slim. We kwamen daar aan en het was vol met mensen, donker en allemaal standjes. Er werd gratis eten weggegeven (indian natuurlijk dus ik hoefde niet) mannen scheerde hun hoofd kaal en daarna verfde ze hun hoofd lichtgevend geel. En natuurlijk bomvol met indiers omdat het hun feest is (wat trouwens in india verboden is)de muziek en de herrie en alle mensen was bijzomder om te zien. maar het ging om de piercings natuurlijk. Oke daar komt het: de mensen die zich piercen zijn dagen aan het bidden voor een god (ben de naam voor de zoveelste keer vergeten) hindu's hebben vele goden maar deze waarvoor ze bidden is de zoon van shiva. Afbeeldingen van deze moeder zal iedereen wel een keer gezien hebben. Een vrouw met 8 armen en vaak ook met slangen afgebeeld. Zij is een beetje de stoute god van allemaal. Elke god staat weer ergens anders voor eniedereen heeft wel weer een ander die ze aanbidden en die belangrijk in hun leven is, maar zodra er iets misgaat of als mensen iets slechts doen dan is het altijd shiva die daar voor gezorgt heeft. haar zoon daarentegen is niet slecht. Als mensen rond het festival vele dagen bidden dan raken zij uiteindelijk in een trance. deze trance zorgt ervoor dat dze mensen zich pijn en bloedeloos kunnen piercen waarna ze de 700 nog wat treden van de batu caves moeten beklimmen.Daarna zorgt de god ervoor dat ze verschoond worden van hun zonden an slechte daden die ironisch genoeg door zijn moeder shiva veroorzaakt zijn.
Dit was de les voor de gedachte van dit merkwaardigge festival, nu de praktijk.
De meeste vrouwen droegen op hun hooft een kruik met melk om aan de god te offeren enkele van de vrouwen hadden een stok/pin door hun wangen geprikt. van de ene kant naar de andere kant. Dan de mannen (ik neem aan dat die dan zwaarder gezondigt hebben) die hadden naast de piercing in hun wangen ook allemaal haken in hun rug (ongeveer 10 of 15) allemaal verzwaard met een sinaasappel of appel en een touw aan elke haak. Daarachter liep dan iemand die daar bij elke stap keihard aantrok. In de warmte van de mensen en dit aanzicht begin ik het al wat minder leuk te vinden en me langzaam licht in mijn hoofd te voelen. Het erste was dat enkelen af entoe uit hun trance ontsnapte. Het geluid van huilende/schreeuwende devotiers was de laaste druppel. Na twee uur heb ik iedereen achter me gelaten en heb de bus weer veilig terug genomen. Brrr krijg er nog de rilling van, maar heb nog fot's kunnen maken.
Een aantal dagen later ben ik met kim naar cherating gegaan. Dat is een plaatsje aan de oostkust van maleisie. Het zeewater in lankawi hadden we als erg vies ervaren omdat daar door de tsunami veel was losgekomen. Cherating had weer prachtig water en dat bleek een heel leuk klein surfplaatsje te zijn. Waande me dus weer even terug in scheveningen. Was zelfs van plan om surfleste nemen, maar net als in scheveningen waren hier ook dagen dat er geen golven waren en dat was juist toen ik er was. We hebben het wel heerlijk naar ons zin gehad met een hutje met uitzicht op het water. mmmmmmmmm.
Daarna was het weer terug naar KL (oftewel mijn thuis in azie) en daar begon het afscheid. Woensdag (gister) is Kim vertrokken. Na 5,5 week ben ik weer alleen. Hoewel ze vreselijk anders was als ik ben en ik thuis waarschijnlijk nooit met zo iemand in contact zou komen, was ze mijn maatje mijn beste vriend en eigenlijk alles wat ik hier had. Dat was dus wel even jammer. En dan vanochtend. De tijd is eindelijk gekomen mijn laaste keer in Kuala Lumpur. Ik heb het verlaten en ik weet niet wanneer ik er ooit weer terugkom. Maar ik kom terug!!!!! dat is zeker. Langzaam begint ook mijn tijd hier in maleisie te eindigen. volgende week vlieg ik naar bali. Ik ben lang in dit land geweest en heb het vreselijk naar mijn zin gehad ( kan ook niet anders zo leuk is het hier) en ng voelt het tekort.
Nu ben ik dus weer waar ik ooit begonnen ben en dat is omdat ik heb gehoord dat di DE plek is om chinees nieuwjaar te vieren. De vorige keer ben ik hier maar heel even geweest dus moet naast nieuwjaar nog een heleboel dingen hier doen en bekijken. Het word dus weer een verrassend weekje.
Ik wil dus graag eindigen met julli allemaal veel voorspoed in het jaar van de haan te wensen. Officieel hoe het moet. En ik ga mijn nagels rood verfen want alles is voor het nieuwe jaar rood. Voor geluk en voorspoed (heb ik jullie eerder al geschreven)
tot mails,
marleen
-
03 Februari 2005 - 16:39
Marieke:
ik heb inderdaad een keer op tv een documentaire over dat feest gezien, kan begrijpen dat je er niet tegenkon, maar denk dat het wel een erg bijzonder hervaring is geweest om dit mee te maken.
en ik maar wachten op je surf verhalen!!!! in ieder geval dus geen bloed neus, haha!! en was het afscheidje nog leuk op zijn iers???? geniet van je laatste weekje daar, neem alles goed in je op. en gellukkig jaar van de kip, opes, haan! -
03 Februari 2005 - 18:45
Laury En Niek:
ha die marleen, geniet van je laatste stukje maleisie. ik heb een mailtje gestuurd naar je hotmail. dikke kus -
03 Februari 2005 - 18:57
Stephanie:
Bonjour! Wat een aparte belevenissen allemaal joh, maar wel heel leuk om te lezen. Ik zit maar een end weg te typen voor het verslag van mijn onderzoek en wordt er een beetje gaar van. Ik wil ook weer in een hutje aan zee zitten :-(...Ik ben echt zo benieuwd hoe je straks Zuid-Amerika gaat beleven...misschien wordt het wel je derde thuis haha. Maar zover zijn we nog niet, we moeten je nog wel even missen realiseer ik me. Tot snel x -
04 Februari 2005 - 10:54
Sabine:
Marleentje!!!! Jemig dat klonk echt disgusting........dat moet echt zoveel pijn gedaan hebben, dat kan bijna niet anders. Hier alles ok.....vrees dat je ook in deux Alpes bacterie kan oplopen van het water. Heb al superbruin hoofd....:-) en denk nu toch wel heel hard erover om je te komen opzoeken in Brazilie....mail even wanneer je daar denkt aan te komen!!! Kus uit de Alpen! -
04 Februari 2005 - 17:55
Melissa:
Lieve Marleen,
Wat een stoer en vies verhaal! Gatver als ik daar was geweest zou ik me toch raar in me maag hebben gevoeld! Wat fijn dat je nog steeds geniet van Maleisie en KL. Hoop dat Chinees nieuwejaar net zo tof zal zijn als het gewone nieuwjaar!! Maar met rode nagels komt het denk ik wel goed :-)Veel pleziertjes!
Liefs melis -
05 Februari 2005 - 06:29
Gees:
jak! wel gaaf om een keer een echt ritueel te zien..Maar wel dapper pfff.
Jij ook veel voorspoed, in bali.
Ga je daar surfen?
kuskus -
07 Februari 2005 - 02:41
Rint De Jong:
Hai Marleen, leuk je op mijn site te zien. Zit wel aan de andere kant van de wereld en een stukje kouder.60 graden verschil?
Zo te zien gaat het jou ook verder goed. Geniet van de reis en blijf je volgens. Dikke knuffel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
